maandag 28 januari 2013

Groot Voorbeeld.. Opa smits..


De foto in de gang.. Het mooie pak en het glimmende zwaard..
Een oud marinier, en het hart op de goede plek.
Bij de eerste ontmoeting voel ik mij welkom en op mijn gemak.
Mijn allereerste schoonouders. En mijn schoonouders zijn jullie altijd gebleven..
Mosselen eten bij de visclub een drankje drinken in de kroeg, gewoon gezellig op visite of toen ik naar huis mocht na de bevalling en de door u verzorgde ooievaar op het balkon stond. Mooie herinneringen.
Toen  uw kleinzoon werd geboren had hij zich geen betere opa kunnen wensen.
Twee handen op één buik zijn jullie vanaf het begin geweest.
Pannenkoeken eten tussen de middag, want oma bakt de lekkerste. Opa heeft dropjes in overvloed. En natuurlijk komen jullie naar de judo wedstrijd kijken.. Onvergetelijke momenten..
Ook na de scheiding hielden we contact. Een kaartje, een foto.. iets langsbrengen of even een kopje thee..  Al was het stiekem. Ik ben altijd op de hoogte gebleven van jullie leven en jullie dat van mij..
Het belangrijkste is uw kleinzoon .. Wie zou dat niet begrijpen..
Voor uw kleinzoon bent u de steun in moeilijke tijden. Hij kan altijd terecht voor raad of een eerlijk antwoord.. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor die momenten.
 U bent zijn voorbeeld.. Hoe gek het ook mag zijn het mariniersbloed kruipt zachtjes aan door in het hart van uw kleinzoon.. Het maakt hem een hele sterke jongen die niet opgeeft en steeds meer zijn eigenweg gaat varen..
Wat is de tijd snel gegaan.. En wat had ik graag, af en toe wat langer stil willen blijven staan..
Ik ben dankbaar voor alle momenten die wij mochten delen..
De angst dat uw kleinzoon zijn dierbaarste bezit dreigt te verliezen doet mij verdriet..
Er niemand die deze lege plek straks zal kunnen opvullen..
Gelukkig zijn herinneringen blijvend en vergeten we ze niet.. Dit zal de lege plek een beetje verwarmen.. Maar meer dan dat ook niet..!!

U ligt alweer en tijd in het ziekenhuis..  Uw geest is nog sterk.. Maar uw lichaam niet.. Nu is het afwachten 3 tot 6 maanden voor dat u gaat sterven.. Ook nu ben ik nog dankbaar dat we de mogelijkheid hebben om afscheid  te kunnen nemen hoe moeilijk dit ook is en nog zal zijn.. Ik weet dat de zon schijnt of weer gaat schijnen..
Maar voor nu ben ik verdrietig..

Dag lieve Pa..


Ik vraag me wel eens af.. Sterft er dan niemand meer aan ouderdom..??  #Wat is sterven aan ouderdom..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten